 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
Я чалавечак жабрачай натуры – Жыць не судзілі іначай багі. З выгляду важан я: косьці ды скура, Не далічуся рукі і нагі. Важна іду ад парога к парогу, Спора акрайцаў у зрэбным мяху; На чалавечую добру ўспамогу Мушу я меці надзеі крыху. У дабрадзеяў або ў дабрадзеек Грошы ня сьмею шмат вельмі прасіць. Дайце мне толечы колькі капеек, Каб мог сабе я вяроўку купіць. Рэшту прыладаў сабе сам дастану – Ў лесе асіну ці дзе які слуп... Ці ж не пацеха пані і пану Бачыць, як нейкі ўскалышацца труп?! Глянеш, і воку аж робіцца міла! Жыў вось людзіна і шчасьця дарос. Братняе сэрцайка штось ды зрабіла, Хоць і не так мо’, як баіў Хрыстос.
[1918]
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|